Net zoals je in tentoonstellingsboeken zoals de kokufu en dergelijke bomen kwa evolutie ziet veranderen doorheen de jaren.
Was dit ook mijn opzet met deze itoigawa dit jaar.
De boom was vol genoeg, matuur genoeg en met maar 3 draadjes over heel de takzetting klaar om op een tentoonstelling te staan.
Vandaar dat ik de boom dit jaar op de Noelanders trophy en Saulieu heb mogen zetten.
Ook al wist ik dat er hier en daar volgens Japanse normen nog verbeter punten konden aangebracht worden(maar zoals bonsai evolueert in Japan was dit ook mijn opzet met deze boom)
Maar er komt een moment dat je boom te vol word, en je boom een stap terug zal moeten zetten en terug kort zal moeten zetten.
Nu hebben Manuel en ik de boom besproken en wilde we enkele punten aanpakken, de vormgeving was een beetje zoals een boom gevormd word bij Aichi-en en ook een beetje kwa vormgeving te europees.
We hebben nu de meest interessante punten van de boom gekozen en deze met meerdere plateau's "omkaderd", meer ruimtes gecreëerd en balans.
De top voorheen te ver naar rechts, loof van eerste tak was te vol en breed, meer diepte is zichtbaar...
Met dit als het resultaat en toch redelijk wat takken eruit gesnoeid.
nu is het tijd voor deze boom om te groeien,terug voller te worden en terug te snoeien.
Van 2014 tot 2017 geen slechte evolutie in die enkele jaren dat ik deze boom nog maar heb...