Ik heb een tijdje geleden een ergens een cotoneasterstruik gekregen. Deze was eigenlijk al meer dood dan levend, met weinig wortels en een schimmel op de wortels.
Ik heb de struik uit elkaar 'gescheurd' en de nog levende delen in een potje gestoken. Het grote deel van de struik is dood gegaan, maar 2 kleine stokjes die ik ook in een potje had gestoken, hebben het overleefd.

Aanvankelijk was dit meer een test onder het mom van 'eens kijken of dit overleefd', maar ik ben toch onder de indruk van de groei die zij ondertussen vertoond hebben.
Het zullen waarschijnlijk nooit pareltjes worden, maar dit lijkt me toch leuk materiaal om op te experimenteren en mee te spelen.


De linker lijkt me leuk om een cascade van te maken gezien de lange tak die naar beneden groeit.
Het stammetje is afgestorven, behalve de kant waar de zijtak is gegroeid. Deze zijtak is trouwens toch al een duim dik op pakweg een jaar groei.
Hier ben ik geneigd om de naar beneden groeiende tak al te bedraden en in bochtjes te plooien.
Zijn er argumenten om dit niet te doen?
Foute periode?
Eerst verpotten om inplantingshoek te bepalen?


Bij de rechter was er na het afknippen van het stammetje bovenaan een uitloper ontstaan.
Deze heb ik vrij snel bedraad. Daarna is dit een beetje vergeten en door de snelle diktegroei is de draad wat ingegroeid. Maar hij heeft hierdoor al wel een stamverlenging gekregen. Deze zou ik verder opgaand willen opbouwen.
Begin ik hier al aan te snoeien of is het daar niet de geschikte periode voor?


Bij deze zie je dat de schors op het stammetje wordt weggedrukt door het callus van de snoeiwond. Het lijkt me daarom dat het stammetje ook deels is afgestorven, zoals bij de andere cotoneaster. Jammer, want dan zal dit waarschijnlijk ook niet meer echt verdikken. We zien wel wat het geeft.
Zoals ik al zei, zijn deze om op te experimenteren...

Meteen bedraden, ik heb al verschillende takjes gebroken die nog maar 1jaar waren. Breken namelijk best makkelijk. Cascade met deze soort zeker leuk, en snel resultaat haalbaar.

Ik heb gisteren de hoofdtak bedraad.
Ik kreeg er niet echt de beweging in die ik wilde. De bochten zijn veel flauwer en langer dan ik voor ogen had.
Ik weet niet of het aan mijn onkunde lag of aan de stukheid van de tak. Hij liet hier en daar wat krakjes horen.
Ik heb 3 mm draad gebruikt en de op het bovenste deel dubbel gelegd.

Verder wil ik de zijtakjes nog een jaartje laten staan om de hoofdtak te laten verdikken. Misschien dat ik deze ook al wel ga bedraden.

Aan het gedeelte boven de pot ga ik nog niets doen denk ik. Hiervoor wil ik volgend voorjaar eerst verpotten om alles beter te kunnen bekijken.

Dat is waarom het vroeg bedraden nuttig is. Maar je kan er mer in krijgen. Misschien is het het draad, of je angst. Breken is en blijft een risico!

Is een cotoneaster niet de plant bij uitstek om clip and grow toe te passen?

bedraden doe je om de hoofdtakken een richting te geven, de clip and grow methode pas ik vooral toe om secundaire, tertiaire, quartiere, ... vertakking te verkijgen op een natuurlijke manier.
Verder steek je met een bedrading ook wat meer karakter in de takken, als de basis er staat kan je naar de clip and grow methode overschakelen.
De jonge takken bij jonge bomen willen bijna allemaal naar boven groeien, en dat willen we nu net niet om die oudere uitstraling te krijgen, een draadje biedt hier dan de oplossing.
Groeten Luc.

leatherback schreef : Dat is waarom het vroeg bedraden nuttig is. Maar je kan er mer in krijgen. Misschien is het het draad, of je angst. Breken is en blijft een risico!

Angst zou kunnen. Ik hoorde al een krakje. Maar misschien is dat niet abnormaal en mag het wel wat kraken?

De beweging ziet er in het echt wel wat beter uit dan in 2D hoor.
Misschien moet ik na een tijdje nog wat proberen bij-buigen. Maar eerst wat laten herstellen lijkt me verstandig...

Ik had vorige week deze cotoneaster meegenomen naar de beginnerscursus bij Bonsai Studio.
Complimenten van de lesgever gekregen voor de, volgens hem, nette bedrading.
Mijn plan ermee is om alle zijtakken nog minstens een groeiseizoen te laten staan om de stam (noem je die naar onder groeiende tak de stam?) te laten verdikken en tapsheid te laten krijgen.
Ik heb een van de takjes bovenaan bedraad met de bedoeling daar een apart boompje/topje op te bouwen.

Gisteren heb ik verpot. De pot met door en door natte potgrond was al goed vol gegroeid. Ook vond ik dat er een begin van een nebari tevoorschijn kwam.
Na de verpotting heb ik over 2 dingen een bedenking:

1) het begin van de neerwaartse tak heeft eerst een vrij recht horizontaal stuk voor hij naar beneden gaat. Het lijkt me mooier als hij sneller een bocht naar beneden maakt. Delen jullie die mening? En zou het het beste zijn om dit er zo snel mogelijk in te proberen plooien? Of eerst door groei laten herstellen van het vorige plooien?

2) Ik wilde al een beetje richting cascade-pot gaan. Ik dacht dat deze nog wel ruim genoeg zou zijn. Ik heb echter de wortels nog meer moeten insnoeien dan op de foto te zien is om hen in de pot te passen.
Had ik beter een ruimere pot gekozen om nog zo veel mogelijk groei te krijgen nu er nog zo veel takken op staan? Omdat het zo'n hoge pot is, kunnen de wortels natuurlijk ook naar beneden groeien als ze bij de potrand komen. Dus misschien is hij daardoor wel ruim genoeg.

Ik zou zo snel mogenlijk de juiste vorm er in doen, aangezien de takken anders snel breken.
Heb ik zelf ook last van/gehad.

Mijn onduidelijkste foto ooit, had geen zin om naar buiten te lopen voor foto:
Moet ongeveer het zelfde worden als die van jouw.

Mooie vorm die je er hebt ingelegd, een stuk dramatischer als de mijne. Eerst een stukje omhoog gaan is misschien ook een optie om dat horizontale stuk op te vangen.

Mooie draad ook, is dat om hem snachts ook te kunnen zien