Juniperus kent geen pathogenen die ook op picea kunnen leven.
Gezien het verloop van het probleem, en de hoeveelheid mos op de aarde heeft deze juniperus waarschijnlijk veel te nat gestaan.
In de zomer was er voldoende verdamping, dus geen probleem. In de herfst en winter is dat niet het geval en de boel is waarschijnlijk aan het rotten geslagen in de bodem. Mos kan pas groeien bij langdurige vochtigheid en voldoende licht. Er had eigenlijk veel eerder al een alarmbelletje moeten rinkelen. Juniperus houdt niet van modder.
Op dode takken kan allerlei schimmel ontstaan, die ook kan lijken op roest maar dat niet hoeft te zijn.
Een les voor de volgende keer misschien, is om ze direct na aanschaf uit de pot te halen en in een veel ruimere pot met goede bonsaibodem te zetten. Je doet dan niets anders dan de plastic potranden vervangen door ademend materiaal. Op die manier heb je 360 graden drainage en zuurstof. Zo'n 15% van de wortels ondervindt dan schade door wrijving (je gaat immers niet harken of knippen aan die wortels). Zou ze in de pot blijven staan, dan is de beschadiging soms 100%. Zoals in dit geval.
Soms is het wijs om even alle bonsai-logica aan de kant te smijten, en gewoon ouderwets/modern te denken: wat is goed voor de plant op dit moment?
Als ik zie dat mijn planten in rap tempo achteruit gaan, dan ga ik niet tot de lente wachten met verpotten. Dan zoek ik een tussenoplossing. Ik weet dat de hobby gestaafd is op geduld en weinig ingrepen per seizoen, maar lange-termijn-denken gaat bij mij echt direct overboord zodra ik zie dat er misschien geen lange termijn mogelijk is als ik nu niets doe.
Dat betekent ook dat ik soms in de stromende regen met een hete spijker gaten in een pot sta te branden. Ja, dat kost de plant tientallen wortels. Maar daar tegenover staat wel dat ze de winter door komt en de kans krijgt om nieuwe te maken. Had ik dat niet gedaan, dan waren er tegen de lente 0 wortelpunten over.
Daar hoeft niet iedereen het mee eens te zijn, maar ik ben fan van het behouden van levende planten.
